Ukochany weteran William Thomas III upamiętniony w hołdzie w Manchesterze

Ukochany weteran William Thomas III upamiętniony w hołdzie w Manchesterze

W ostatnich tygodniach społeczność zebrała się, aby uczcić życie dwóch niezwykłych weteranów — Williama Lewisa Thomasa III i Glenna L. Haughta — którzy obaj wywarli głęboki wpływ na otaczających ich ludzi. Ci ludzie nie tylko służyli swojemu krajowi z honorem, ale także wzbogacali życie swoich rodzin, przyjaciół i wszystkich, którzy ich znali.

William Lewis Thomas, III, w wieku 78 lat, zmarł 30 czerwca 2025 r. William pochodził z Sullivan w Wirginii Zachodniej i był synem Williama Lewisa Thomasa II i Oletty Josephine Grimmett Thomas. Był nie tylko weteranem, który dobrowolnie zaciągnął się do marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych w 1966 r., ale także uwielbianą postacią w swojej społeczności. William dzielnie służył jako „Seabee”, odbywając dwie tury podczas wojny w Wietnamie. Podczas drugiej trasy koncertowej doznał kontuzji, co doprowadziło do trzymiesięcznej rekonwalescencji w Japonii. Został honorowo zwolniony ze służby, odznaczony Medalem Służby Wietnamskiej z jedną brązową gwiazdą i odznaką bojową Fleet Marine Force Combat Insignia. Jego życie charakteryzowało się silną etyką pracy, lojalnością i niepowtarzalną hojnością.

Wspólnota w żałobie

Śmierć Williama jest głęboko odczuwana przez jego rodzinę i przyjaciół. Pozostawili go dzieci Michael Thomas z Ohio i Jenni Preuett oraz jej mąż Perry z Murfreesboro, a także wnuki Rachel Newcomb, Joey Lampley, Billy Lampley, Dominic Thomas i Aleena Thomas, nie wspominając o licznych prawnukach i siostrach. Poprzedziła go śmierć jego żona Carolyn, z którą łączyła go głęboka więź od czasu ich ślubu w Cleveland w stanie Ohio w 1969 r. Jego bliscy pamiętają go za jego niezachwiany duch i życzliwość, a nabożeństwo nagrobne z honorami wojskowymi odbędzie się 11 lipca 2025 r. na cmentarzu weteranów stanu Middle Tennessee.

Po drugiej stronie Florydy inna rodzina opłakuje stratę Glenna L. Haughta, który zmarł 16 lutego 2025 roku w wieku 76 lat. Glenn, pochodzący z Canton w stanie Ohio, wyróżnił się także jako weteran wojny w Wietnamie. Przez 23 lata służył w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych, a w 1990 r. przeszedł na emeryturę jako szef operatora sprzętu. Jego poświęcenie przyniosło mu Purpurowe Serce i Wstążkę Akcji Bojowej w Wietnamie. Podobnie jak William był Seabee i cieszył się dużym szacunkiem wśród rówieśników.

Dziedzictwo służby

Zaangażowanie Glenna w służbę nie zakończyło się wraz z przejściem na emeryturę wojskową. Przez 43 lata nadal przyczyniał się do rozwoju swojej społeczności i zawodu jako operator sprzętu ciężkiego w Lokalu Inżynierów Operacyjnych nr 18. Był członkiem wielu organizacji, w tym VFW Post nr 5047 i American Legion Post nr 440, gdzie pełnił funkcję dowódcy. Glenna poprzedzili śmierć jego rodziców, ojczyma i ukochanej żony Ursuli, która była z nim przez 50 lat. Pozostawił córki Jennifer Wissinger i Rebeccę Viland, a także kilkoro wnuków i członków rodziny.

Obaj weterani podkreślają ducha poświęcenia i koleżeństwa, który charakteryzuje tych, którzy służyli w burzliwych czasach wojny w Wietnamie. Kiedy pamiętamy Williama i Glenna, niezwykle ważne jest, aby zastanowić się, jak te odważne osoby ukształtowały życie otaczających ich osób, odzwierciedlając uczucia znalezione w dokumentach przechowywanych w Archiwach Narodowych. Dokumenty te ukazują wielowarstwową historię – świadectwo zaangażowania i poświęceń niezliczonych innych osób, które pełniły podobne funkcje w tamtej epoce. Od dzienników armii amerykańskiej po akta marynarki wojennej – każda historia składa się na szerszą narrację, która honoruje ich odwagę i służbę naszemu narodowi.

Ponieważ mamy bliskie wspomnienia Williama i Glenna, nawiążmy także współpracę z naszymi lokalnymi społecznościami, aby wesprzeć weteranów i ich rodziny. Tu nie chodzi tylko o pamięć; to wezwanie do działania, zachęcające każdego z nas do uznania i docenienia głębokiego dziedzictwa, jakie po sobie pozostawili.

Dla osób pragnących złożyć kondolencje dostępne są internetowe księgi gości Williama i Glenna, umożliwiające dzielenie się wspomnieniami i celebrowanie ich życia. Nadal podtrzymujmy ich na duchu, pielęgnując historie o ich odwadze i lekcje, jakie możemy wyciągnąć z ich doświadczeń.