Noc magii: Orlando Generoso Steffaniego olśniewa w Poczdamie!

Noc magii: Orlando Generoso Steffaniego olśniewa w Poczdamie!

14 lipca 2025 r. podczas Musikfestspiele Potsdam Sanssouci 2025 odbyło się urzekające wykonanie „Orlando generoso” Agostino Steffaniego pod dyrekcją utalentowanej Dorothee Oberlinger. Ta wybitna opera, skomponowana w 1691 roku na dworze w Hanowerze, pozostaje żywym przykładem wczesnej opery psychologicznej, splatającej złożone wątki miłości i szaleństwa w bogato zaprojektowanej narracji.

Opera koncentruje się wokół Orlanda, który doprowadza do szaleństwa miłość do Angeliki, córki króla Galafro. Warto zauważyć, że narracja czerpie z „Orlando Furioso” Ludovico Ariosto, przenosząc widzów do fantastycznego przedstawienia Chin. Przedstawienie, które odbyło się w Pałacu Oranżerii ze względu na prace remontowe w jego zwykłym miejscu, charakteryzowało się minimalistyczną, ale efektowną scenografią, z białymi ścianami i drzwiami z napisami chińskimi, co zapewniało wciągające doświadczenie tematyczne.

Szczegóły wydajności

Dzięki misternej mieszance włoskiej melodyki i francuskiej precyzji formalnej muzyka „Orlando generoso” ukazuje wyjątkowy talent Steffaniego, podziwiany przez wybitnych kompozytorów, takich jak Bach i Händel. W obsadzie znaleźli się wzorowi wykonawcy: Terry Wey jako Orlando, Hélène Walter jako Angelica, Natalia Kawalek jako Medoro, Shira Patchornik jako Bradamante, Morten Grove Frandsen jako Ruggiero, Florian Götz jako Atlante i Gabriel Diaz jako Galafro. Każdy aktor wniósł głębię do swoich ról, wzbogacając emocjonalny krajobraz przedstawienia.

Jak zauważono w recenzji autorstwa Operawire Portret Orlanda w wykonaniu Terry’ego Weya ukazywał szerokie spektrum emocji, płynnie przechodząc od pewnego siebie rycerza do zakochanego szaleńca. Co więcej, kreacja Angeliki w wykonaniu Hélène Walter wyróżniała się subtelnością i wyrazistością, co szczególnie uwydatniło się w jej duecie z Ruggiero.

Cuda akustyczne i estetyka teatralna

Jakość akustyczna występu była niezwykła, a dźwięki z pobliskich ogrodów Sanssouci dodały poetyckiej warstwy muzycznemu doświadczeniu. Wizja reżyserska Jeana Renshawa kładła nacisk na realizm psychologiczny, wzywając wykonawców do głębokiego zagłębienia się w swoje postacie, skutecznie łącząc sprawność wokalną z dramatyczną ekspresją.

Współpraca z Ensemble 1700, znającym niuanse muzyki Steffaniego, jeszcze bardziej podniosła to doświadczenie. Ich zrozumienie zmian stylistycznych opery pozwoliło na potężną ekspresję narracyjną, zachowując wciągającą równowagę między muzyką a teatrem. To półsceniczne podejście dobrze odbiło się na publiczności, skutecznie wykorzystując wyjątkową oprawę Pałacu Oranżerii.

Tło i dziedzictwo

„Orlando generoso” Steffaniego, cenione ze względu na swoją psychologiczną głębię, przyciągnęło uwagę nie tylko we współczesnym wykonaniu. Jak zauważył Ameryka głosowa klasyczna Prawie czterogodzinny czas trwania opery wypełniony jest ariami i recytatywami, które oddają intensywność emocjonalnego zamętu, potwierdzając jej nieprzemijającą aktualność. Festiwal Muzyki Dawnej w Bostonie prezentował tę operę już wcześniej, odzwierciedlając jej siłę przyciągania i nieustającą fascynację motywami miłosnymi inspirowanymi szaleństwem i magią.

Ostatecznie przedstawienie podkreśliło głęboki związek między kunsztem historycznym a ekspresją współczesną, pozostawiając niezatarty ślad na wszystkich uczestnikach. Biorąc pod uwagę takie zasługi artystyczne zaprezentowane podczas Musikfestspiele Potsdam Sanssouci w 2025 r., jasne jest, że twórczość Steffani będzie nadal rozpalać pasje w sercach publiczności przez długie lata.