Chaos op de spoedeisende hulp: pleidooi van patiënt voor betere zorg genegeerd!

Transparency: Editorially created and verified.
Published on

Een recent SEH-bezoek in North Bay Village roept zorgen op over de patiëntenzorg en veiligheidsmaatregelen te midden van lange wachttijden.

A recent ER visit in North Bay Village raises concerns about patient care and security measures amid long wait times.
Een recent SEH-bezoek in North Bay Village roept zorgen op over de patiëntenzorg en veiligheidsmaatregelen te midden van lange wachttijden.

Chaos op de spoedeisende hulp: pleidooi van patiënt voor betere zorg genegeerd!

Toen Dan Yang zich naar de spoedeisende hulp van het North Bay Regional Health Center (NBRHC) haastte, verwachtte ze snel verlichting te krijgen van haar ondraaglijke oogpijn, een gevolg van het zwemmen met contactlenzen. Aankomst rond 17.20 uur. op een zondag rapporteerde Yang tijdens de triage dat ze zich ongemakkelijk voelde op een opvallende zeven op tien. Helaas bleek de ervaring allesbehalve geruststellend.

Aanvankelijk kreeg Yang een verdovende oogdruppel toegediend die tijdelijk comfort bood, maar deze bleef beperkt tot slechts drie doses. De wachtkamer was bijna leeg, met een geadverteerde wachttijd van drie uur die verwarrend fluctueerde terwijl ze wachtte. Naarmate de uren verstreken, werd haar pijn heviger, wat haar ertoe aanzette driemaal terug te keren naar het triagevenster om te pleiten voor extra verlichting. „Het was een moeilijke situatie en ik voelde me afgewezen”, zei ze, terwijl ze haar groeiende frustratie opmerkte.

Een frustrerende ervaring

Na vier lange uren begon Yangs geduld op te raken toen ze haar waterfles op het aanrecht gooide en smeekte om herevaluatie. Tot haar schrik werd vanwege haar milde vertoon van frustratie beveiligingspersoneel opgeroepen, gewapend en in kogelvrije vesten. “Ik had het gevoel dat ik als een crimineel werd behandeld omdat ik alleen maar hulp zocht”, herinnert Yang zich. ‘Er was geen reden om de beveiliging erbij te betrekken; ik was niet agressief geweest.’ Uiteindelijk verliet ze, omdat ze zich verwaarloosd en niet gesteund voelde, rond 22.00 uur de Eerste Hulp zonder de noodzakelijke behandeling, om de volgende dag zorg te vinden in een ziekenhuis in Sudbury, waar bij haar een schaafwond van het hoornvlies werd vastgesteld.

Yang heeft sindsdien een formele klacht ingediend bij NBRHC, hoewel ze nog niets heeft gehoord. Ze hoopt licht te werpen op de dringende behoefte aan verbeterde patiëntentriage en betere de-escalatietraining binnen de hulpdiensten. “Het gaat erom dat we bovenal prioriteit geven aan de patiëntenzorg”, benadrukte ze.

Patiëntervaringen op spoedeisende hulpafdelingen

De ervaring van Yang roept kritische vragen op over de patiëntenzorg op de spoedeisende hulp, een onderwerp dat steeds meer aandacht krijgt. Een recent onderzoek met gemengde methoden analyseerde 2.114 ervaringen in noodsituaties, waaruit bleek dat 14,5% als ‘slecht’ of ‘zeer slecht’ werd omschreven. De studie illustreerde dat factoren zoals jongere leeftijd, inheemse status en financiële instabiliteit aanzienlijk bijdroegen aan negatieve ervaringen. Gemeenschappelijke thema's waren onder meer slechte communicatie en een gebrek aan empathie van het personeel, zoals gerapporteerd PMC.

Kwesties als lange wachttijden leiden vaak tot gevoelens van verwaarlozing, een sentiment dat weerkaatste in het geval van Yang, waar elke minuut martelend aanvoelde. De studie suggereerde dat triage en registratie patiënten vaak het gevoel geven dat ze worden beoordeeld, ondergeprioriteerd en buitenspel worden gezet; ervaringen die levendig weerspiegeld worden in Yangs bezoek aan NBRHC.

De noodzaak voor verandering

Verdere nadruk op de noodzaak van transformatie, blijkt uit onderzoek gepubliceerd op PubMed onderzocht de ingewikkelde dynamiek van de triage op de spoedeisende hulp (SEH), waarbij essentiële factoren werden geïdentificeerd die de ervaringen van patiënten bepalen. Het benadrukte een dringende behoefte aan een persoonsgerichte aanpak die alle patiënten omvat, ongeacht hun achtergrond. Cruciaal hiervoor is het initiëren van tijdige beoordelingen, die de frustraties waarmee Yang en talloze anderen te maken hebben gehad, zouden kunnen voorkomen.

Terwijl de gezondheidszorg zich blijft ontwikkelen, lonkt de roep om verbeterde communicatie, gevoeligheid in de zorg en effectieve triagesystemen om dringende actie. Hoewel het systeem dun is, is er eenvoudigweg geen excuus om juist de mensen die hulp zoeken te verwaarlozen.

In haar zoektocht naar betere patiëntenzorg dient Yang als stem voor velen die met soortgelijke hindernissen zijn geconfronteerd. We zijn het er allemaal over eens: als het om gezondheidszorg gaat, is elke pijn, elke stem van belang.

Quellen: