Δασμολογική αναταραχή: Οι νέες πολιτικές των ΗΠΑ θα ενισχύσουν τις θέσεις εργασίας ή θα μειώσουν την ανάπτυξη;

Δασμολογική αναταραχή: Οι νέες πολιτικές των ΗΠΑ θα ενισχύσουν τις θέσεις εργασίας ή θα μειώσουν την ανάπτυξη;

Καθώς οι εμπορικές εντάσεις συνεχίζουν να σιγοβράζουν, οι πρόσφατες κινήσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ ταρακουνούν τα πράγματα στη Φλόριντα και όχι μόνο. Ένας τεράστιος δασμός 50% σε διάφορα καθημερινά είδη από τη Βραζιλία, συμπεριλαμβανομένων των βασικών καταναλωτικών αγαθών όπως το κρέας, ο καφές, το τσιμέντο και το ξύλο, μόλις χτύπησε, επηρεάζοντας περίπου το 65% των εισαγωγών των ΗΠΑ από τη χώρα της Νότιας Αμερικής. Αυτό το σαρωτικό μέτρο στοχεύει να ενισχύσει τα προς το ζην των βορειοαμερικανών εργαζομένων δημιουργώντας θέσεις εργασίας και ενθαρρύνοντας την οικονομική ανάπτυξη, αλλά οι επιπτώσεις του αφήνουν πολλούς να αναρωτιούνται: Είναι πραγματικά οι δασμοί η λύση;

Απηχώντας ιστορικά προηγούμενα, η σύγχρονη δασμολογική στρατηγική βρίσκει ρίζες σε γεγονότα όπως ο νόμος Smoot-Hawley Tariff Act του 1930. Τότε, αυτή η νομοθεσία σχεδιάστηκε για να αυξήσει τους εισαγωγικούς δασμούς για να βοηθήσει τις αμερικανικές επιχειρήσεις και τους αγρότες, ωστόσο απέτυχε δραματικά, συμβάλλοντας σε μια τεράστια οικονομική ύφεση. Στην πραγματικότητα, μετά τη θέσπιση του νόμου Smoot-Hawley, το ΑΕΠ των ΗΠΑ μειώθηκε κατά 46% από το 1929 έως το 1933. Τέτοιες εμπειρίες του παρελθόντος εγείρουν κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των σημερινών δασμολογικών πολιτικών. θα μπορούσαν να προετοιμάσουν τη βάση για μια επανάληψη της κατάστασης;

Τα Μαθήματα της Ιστορίας

Ο νόμος περί δασμών Smoot-Hawley ήταν μια κομβική στιγμή στην ιστορία των ΗΠΑ, αύξησε τους μέσους δασμολογικούς συντελεστές κατά περίπου 20% και ήταν η τελευταία φορά που το Κογκρέσο έθεσε απευθείας τους συντελεστές. Αν και αρχικά θεωρήθηκε ως μέσο για την προστασία των αμερικανικών συμφερόντων, η πράξη οδήγησε τελικά σε ακρωτηριαστική μείωση τόσο των εισαγωγών όσο και των εξαγωγών, σχεδόν στο μισό του παγκόσμιου εμπορίου κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης. Είναι μια έντονη υπενθύμιση των πιθανών επιπτώσεων από δυσοίωνες οικονομικές αποφάσεις, όπως σημειώνεται από Britannica.

Γρήγορα προς τα εμπρός στο σήμερα, και οι συνεχιζόμενες συζητήσεις γύρω από τις επιπτώσεις των δασμών είναι ζωντανές. Ως Κύκλος Πολιτικής επισημαίνει, οι παρατεταμένοι δασμολογικοί πόλεμοι μπορούν να τροφοδοτήσουν τον πληθωρισμό, να καταπνίξουν την καινοτομία και να βλάψουν τις διπλωματικές σχέσεις. Με τους προηγούμενους δασμούς του Προέδρου Τραμπ σε χώρες όπως η Κίνα, ο Καναδάς και η ΕΕ, οι επιπτώσεις ήταν εμφανείς στις αμερικανικές επιχειρήσεις, ωθώντας συχνά τις τιμές καταναλωτή και πιέζοντας τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού.

Ο οικονομικός αντίκτυπος

Συγκεκριμένα, οι δασμοί στα βραζιλιάνικα προϊόντα έρχονται σε μια εποχή που οι ρυθμοί πληθωρισμού στις ΗΠΑ έχουν παραμείνει απροσδόκητα χαμηλά. Οι αναλυτές σημειώνουν ότι αρκετοί παράγοντες συμβάλλουν σε αυτήν την ανθεκτικότητα: τα τιμολόγια δεν είναι τόσο επαχθή όσο πιστεύαμε κάποτε, οι εταιρείες είχαν προβλέψει τις αυξήσεις των τιμών και τα αποθέματα, και πολλές επιχειρήσεις απορροφούν επί του παρόντος το κόστος αντί να το μετακυλίσουν στους καταναλωτές. Ωστόσο, η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα αυτών των δασμών είναι αμφίβολη, ειδικά δεδομένου ότι οι προστατευτικές πολιτικές συνήθως βλάπτουν την οικονομική ανάπτυξη και την καινοτομία.

• Historically, Brazil’s heavy reliance on tariffs has stunted its productivity; average growth since the 1980s stands at a mere 2.5%, while productivity growth has stagnated at about 0.5% annually.
• Moreover, output per employee has remarkably decreased from 46% of the American worker’s output in the 1980s to just 25.6% today, a stark signal that high tariffs can impose barriers that lead to stagnation.
• Brazilians currently face tariffs averaging 11.5% on machinery and equipment, far above those of their regional peers, which also curtails innovation and hampers competitiveness.

Σε αυτό το κλίμα, οι στόχοι της τρέχουσας δασμολογικής στρατηγικής των Η.Π.Α. - να ενισχύσουν τις εγχώριες θέσεις εργασίας και την ποιότητα ζωής - θα μπορούσαν να αποτύχουν όπως έχουν συμβεί σε ιστορικά πλαίσια. Η λεπτή ισορροπία μεταξύ της προστασίας των αμερικανικών θέσεων εργασίας και της προώθησης του ανοιχτού εμπορίου παραμένει στο προσκήνιο, με πολλούς να υποστηρίζουν μια πιο διαφοροποιημένη προσέγγιση που αγκαλιάζει τη διπλωματική δέσμευση και την πολυμερή συνεργασία αντί για απομονωτικές πολιτικές.

Συνοψίζοντας, ενώ η ισχυρή άμυνα για τις εγχώριες βιομηχανίες συχνά έχει καλή απήχηση στους ψηφοφόρους, τα ιστορικά διδάγματα γύρω από τους δασμούς υποδηλώνουν ότι απαιτείται προσοχή. Καθώς πλοηγούμαστε σε αυτά τα πολύπλοκα οικονομικά ύδατα, είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τέτοιων δασμών. Θα ενισχύσουν πραγματικά την ανάπτυξη ή θα ανακόψουν την καινοτομία και θα μας οδηγήσουν σε μια καλή πορεία οικονομικής ύφεσης; Ο χρόνος θα δείξει.