Nie żyje ukochany czytelnik, tubylec i legenda koszykówki Richard Stitzel

Nie żyje ukochany czytelnik, tubylec i legenda koszykówki Richard Stitzel

Richard A. Stitzel, lat 81, zmarł spokojnie 22 sierpnia 2025 roku w Palm Beach Gardens Medical Center na Florydzie. Długoletni mieszkaniec Jowisza, był ceniony nie tylko za swój wkład w społeczność, ale także za swoją kochającą rodzinę. Stitzel pozostawił żonę Eileen L. Stitzel (Muschko) i trójkę dzieci: Amy L. Miller, Matthew J. Stitzel i Meg B. Rosenberg, a także dwanaścioro wnucząt. Wcześniej zmarła jego była żona Mary Anne (Kuhn) i córka Beth A. Donghia. Jego brat, William G. Stitzel z Windsor Township, również opłakuje tę znaczącą stratę.

Richard Stitzel urodził się 1 października 1943 r. w Reading w Pensylwanii jako syn Williama J. i Beulah A. (Naftzinger) Stitzel. Z zapałem do nauki ukończył szkołę średnią w Hamburgu w 1961 r., a później uzyskał tytuł licencjata w East Stroudsburg State College, a następnie tytuł magistra pedagogiki w Kutztown State College. Jego bystry intelekt i poświęcenie sprawiły, że wyróżniał się zarówno w nauce, jak i sporcie, gdzie zdobył mistrzostwo hrabstwa w grze podwójnej w tenisie w latach 1960 i 1961.

Pedagog i coach przez całe życie

Stitzel spędził dwanaście lat jako nauczyciel nauk społecznych w szkole średniej, pozostawiając niezatarty ślad zarówno wśród swoich uczniów, jak i na lokalnej scenie sportowej. Jego kariera trenerska była godna uwagi, kiedy poprowadził drużynę koszykówki chłopców Twin Valley School District Boys do pierwszych mistrzostw hrabstwa w 1977 roku, zdobywając wyróżnienia, w tym nagrody Trenera Roku od Reading Eagle AA-A i Okrągłego Stołu Berks Coaches.

W 1979 r. dokonał znaczącej zmiany w branży usług pogrzebowych, dołączając do Edward J. Kuhn Funeral Home, Inc. Jego zaangażowanie i wiedza szybko doprowadziły go do stanowiska sekretarza/skarbnika, które piastował do 2000 r., a następnie był wiceprezesem aż do przejścia na emeryturę w 2005 r. Jego przywództwo rozszerzyło się na organizacje zawodowe, co podkreśliło jego zaangażowanie w tę dziedzinę, gdy w 1985 r. pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia dyrektorów pogrzebowych hrabstwa Berks oraz Gubernator okręgu Stowarzyszenia Dyrektorów Pogrzebowych Pensylwanii od 1995 do 1999 r. W 2015 r. został prezesem firmy Stitzel Family Funeral Homes and Crematory, Inc.

Człowiek wielu zainteresowań

Poza życiem zawodowym Richard był zapalonym entuzjastą sportu i członkiem klubu golfowego Jonathan’s Landing. Transmitował mecze koszykówki jako analityk kolorów w radiu WEEU od 1984 do 1994 roku i wywarł trwały wpływ na lokalną kulturę sportową, zdobywając nawet członkostwo w Berks Chapter Pennsylvania Sports Hall of Fame for Basketball.

Jako człowiek o różnorodnych zainteresowaniach Richard lubił także polowania, tenis, golf i szycie na drutach. Jego wkład społeczny obejmował bycie współprzewodniczącym zbiórki pieniędzy Holy Name Extravaganza w 1986 roku i bycie dożywotnim członkiem drużyny koszykarskiej Berks County Basketball Old Timers. Uczęszczał do kościoła Jupiter 1st Church na Florydzie i był byłym członkiem Kościoła luterańskiego Atonement i Berkshire Country Club.

Usługi końcowe i wkład społeczności

Jego ostatnie nabożeństwo odbędzie się 30 sierpnia 2025 r. w domach pogrzebowych i krematorium rodziny Stitzel, po oglądaniu w dniach 29 i 30 sierpnia. Zostanie pochowany na cmentarzu Gethsemane w gminie Muhlenberg. Zamiast kwiatów rodzina prosi o datki na rzecz Fundacji Społeczności Hrabstwa Berks w celu uzyskania stypendium uniwersyteckiego na rzecz Richarda Stitzela.

Kiedy zastanawiamy się nad życiem Richarda Stitzela, wielu osobom przypomina się o znaczeniu wspólnoty i potrzebie edukacji na temat praktyk pogrzebowych. Krajowe Stowarzyszenie Dyrektorów Pogrzebowych (NFDA) niedawno podkreśliło te potrzeby w swoim globalnym badaniu „Across Borders, Across Traditions”, które bada postawy konsumentów wobec pogrzebów. Okazało się, że wiele osób postrzega pogrzeby jako doświadczenia uzdrawiające, przy czym prawie 96% respondentów ocenia je pozytywnie, podkreślając rolę edukacji w tym obszarze ( NFDA raporty).

Dziedzictwo Richarda niewątpliwie przetrwa dzięki osobom, których uczył, trenował i którymi się opiekował, gdy z pasją i poświęceniem pokonywał ścieżki kariery. Gdy spoczywa w pokoju, świętujemy jego dobrze przeżyte życie, wykorzystując istotę wspólnoty i wspólnych wspomnień, które czynią nas wszystkich bogatszymi.