Kraby podkowiaste w kryzysie: spadek wywołuje pilne wezwanie do działania!

Kraby podkowiaste w kryzysie: spadek wywołuje pilne wezwanie do działania!

Spadek liczebności krabów podkowiastych w Long Island Sound osiągnął alarmujący poziom, budząc zaniepokojenie zarówno wśród badaczy, działaczy na rzecz ochrony przyrody, jak i lokalnych rybaków. Jak donosi „Newsday”, w ciągu ostatnich dwudziestu lat liczebność tych starożytnych marynarzy stanęła w obliczu „poważnego upadku”, który przypisuje się głównie utracie siedlisk, nadmiernym zbiorom i degradacji środowiska. Sytuacja stała się tak krytyczna, że ​​gubernator Nowego Jorku Kathy Hochul rozważa obecnie wprowadzenie przepisów zakazujących odławiania krabów podkowiastych zarówno do celów przynęty, jak i biomedycznych.

Badania wykazały wyraźny spadek populacji krabów podkowiastych, przy czym roczny spadek wynosi średnio od 2,8% do 9,3% w wielu zbiorach danych z Long Island i Connecticut. John Tanacredi, profesor na Uniwersytecie Molloy, podkreśla znaczenie ciągłych badań dla zrozumienia tych trendów, zwłaszcza po zamknięciu stacji terenowej CERCOM, która ma ograniczone możliwości badawcze. Pomimo tych wyzwań nadal opowiada się za zakazem zbierania przynęt, uznając go za kluczowy dla przetrwania gatunku.

Wysiłki badawcze i konserwatorskie

Niedawny kompleksowy przegląd opublikowany w Nature podkreśla potrzebę dalszych badań i gromadzenia danych dotyczących krabów podkowiastych. W raporcie podkreślono różne czynniki wpływające na te stworzenia, takie jak „opancerzenie” wybrzeża, zanieczyszczenie i rozwój infrastruktury, a wszystko to przyczynia się do ich szybkiego wyginięcia. W szczególności badacze zaobserwowali zmiany demograficzne, w tym niepokojącą zmianę proporcji płci, gdzie w niektórych populacjach odnotowuje się wyższy odsetek kobiet. Zjawisko to budzi obawy co do potencjalnego przyszłego sukcesu reprodukcyjnego.

Ponadto badana jest współzależność krabów podkowiastych i gatunków ptaków wędrownych, zwłaszcza sęków czerwonych. Badania wykazały, że przetrwanie czerwonych sęków na zimowiskach jest ściśle powiązane z dostępnością ikry krabów podkowiastych. Brak ikry zagraża nie tylko krabom podkowiastym, ale także delikatnej równowadze lokalnych ekosystemów.

Perspektywa rybaków

Co ciekawe, nie wszyscy zgadzają się z zakazem. Lokalny rybak Will Caldwell zaobserwował, jak to opisuje, wzrost liczby krabów podkowiastych, zaprzeczając twierdzeniom o drastycznym spadku. Obecne przepisy pozwalają na odławianie do 200 krabów podkowiastych dziennie, choć w krytycznych okresach tarła obowiązują ograniczenia. Jego odczucia wskazują na toczącą się debatę pomiędzy działaniami na rzecz ochrony środowiska a lokalnymi interesami rybołówstwa.

Organizacje zajmujące się ochroną przyrody jednoczą się wokół Hochula, aby poprzeć proponowany zakaz, argumentują, że środki wprowadzone przez Departament Ochrony Środowiska (DEC) okazały się nieskuteczne w zarządzaniu populacją krabów podkowiastych. To ciągłe napięcie podkreśla szersze pytanie: jak zrównoważyć ochronę środowiska ze źródłami utrzymania tych, którzy są zależni od tych zasobów?

Gdy stoimy na tym rozdrożu, oczywista staje się konieczność zarządzania adaptacyjnego. Komisja ds. Rybołówstwa Morskiego Państw Atlantyckich podjęła kroki w kierunku ponownej oceny populacji krabów podkowiastych i wkrótce niezbędne mogą okazać się bardziej rygorystyczne przepisy, szczególnie na wrażliwych obszarach, takich jak ujście rzeki Peconic.

W obliczu różnorodnych głosów i opinii jasne jest, że ukochany krab podkowiasty ma kłopoty. Bez skupionych wysiłków na rzecz ochrony, ciągłych badań i starannie wyważonych strategii zarządzania ryzykujemy utratę nie tylko tego starożytnego gatunku, ale także szerszego stanu ekologicznego naszych ekosystemów przybrzeżnych. Czas na działanie jest teraz.