Przegląd wystawy Smithsonian wywołuje gorącą debatę na temat usunięcia pomnika

Przegląd wystawy Smithsonian wywołuje gorącą debatę na temat usunięcia pomnika

Niedawna debata na temat eksponatów Smithsonian zaostrza się, gdy prominentne głosy ścierają się w sprawie dziedzictwa pomników Konfederacji usuniętych podczas protestów George'a Floyda. Scott Jennings, gospodarz Salem Radio Network, przypomniał przedstawicielowi Maxwellowi Frosta, że ​​wiele pomników zostało zdemontowanych pośród niepokojów wywołanych tragiczną śmiercią Floyda w maju 2020 r. Jennings wskazał na podobieństwa między tą debatą a reakcją na usunięcie pomników, w tym niesławny pomnik generała Konfederacji Roberta E. Lee, który ostatecznie przetopiono po jego usunięciu. Incydent ten nawiązał do nastrojów z protestów, podczas których wiele pomników spotkał podobny los, podkreślając kontrowersyjny związek między historią publiczną a współczesnymi ruchami społecznymi.

Rep. Frost nie powstrzymywał się od krytyki wezwania byłego prezydenta Trumpa do przeglądu eksponatów Smithsonian, łącząc je z szerszą narracją o tym, jak Ameryka przetwarza swoją historię. Podczas dyskusji Frost wspomniał konkretnie o Nowym Jorku, gdzie kandydat na burmistrza Zohran Mamdani również zapowiedział zniszczenie pomnika Krzysztofa Kolumba, jeśli zostanie wybrany. To starcie odzwierciedla rosnący ruch wśród aktywistów, którzy nawołują do ponownego zbadania postaci historycznych związanych z uciskiem, żądając zarówno odpowiedzialności, jak i nowego spojrzenia na historię.

Wpływ usuwania pomników

W całym kraju usuwanie pomników Konfederacji stało się powszechnym zjawiskiem w następstwie protestów George'a Floyda. Tendencja ta obejmowała różne godne uwagi przesunięcia, takie jak pomnik Charlesa Linna w Birmingham w stanie Alabama, który został obalony przez protestujących, a także inne pomniki, takie jak pomnik żołnierzy i marynarzy Konfederacji, zburzony przez władze miejskie 1 czerwca 2020 r. z powodu eskalacji niepokojów. Miastu groziła nawet grzywna w wysokości 25 000 dolarów na mocy ustawy o ochronie pomników stanu Alabama, ale urzędnicy uznali, że jest to koszt niezbędny do utrzymania pokoju.

Na Florydzie organizacja Sons of Confederate Veterans brała udział w usuwaniu popiersia Roberta E. Lee z Fort Myers tego samego dnia, pokazując, jak różne społeczności radziły sobie z symbolami wojny secesyjnej. Konsekwencje ruchu wykraczały poza Florydę, docierając do wszystkich zakątków południa, w tym Alabamy i Wirginii, gdzie zdemontowano liczne pomniki w obawie przed wandalizmem i reakcją opinii publicznej. Na przykład pomnik Roberta E. Lee w Montgomery nie tylko został usunięty, ale w jego wyniku postawiono zarzuty karne czterem osobom, które brały udział w jego usunięciu. W miarę jak miasta zmagają się z historycznym dziedzictwem, dyskusja na temat przyszłości takich pomników jeszcze się nie skończyła.

Szerszy kontekst

Dyskurs na temat pomników Konfederacji jest podsycany przez głęboko zakorzenione nastroje i podziały w południowych stanach, gdzie obecność posągów często przypomina o burzliwej przeszłości. W miejscach takich jak Aleksandria w Wirginii usunięcie pomnika „Appomattox” przez Zjednoczone Córki Konfederacji symbolizuje ciągłą walkę wielu osób o ponowne zdefiniowanie tego, co powinna reprezentować przestrzeń publiczna. Takie działania odbywają się w cieniu trwających ponad tydzień protestów domagających się sprawiedliwości i równości.

Narracja wokół tych pomników jest pełna kontrowersji, ponieważ wielu postrzega te symbole jako artefakty ucisku, podczas gdy inni postrzegają je jako część swojego dziedzictwa. Jednak w miarę jak miasta aktywnie podejmują kroki mające na celu usunięcie tych pomników, staje się coraz bardziej jasne, że nastroje społeczne dramatycznie się zmieniają. Jak trafnie zauważył Jennings, gniew wywołany recenzją Smithsonian przez Trumpa ściśle pokrywa się z emocjami związanymi z usunięciem pomnika; oba pokazują, że historia w dalszym ciągu jest polem bitwy dla tych, którzy chcą kształtować jej narrację.

Podsumowując, droga naprzód jest złożona. Przeprowadzki to nie tylko burzenie pomników; włączają się do szerszych rozmów na temat rasy, historii i zbiorowej tożsamości narodu wciąż rozliczającego się ze swoją przeszłością. W miarę rozwoju tego dialogu, czy to w Smithsonian, czy na placach miejskich, zaprasza on nas wszystkich do refleksji nad naszą wspólną historią i tym, w jaki sposób decydujemy się ją uhonorować lub rzucić wyzwanie.