Sezon Stworzenia rozpoczyna się w obliczu pilnych obaw związanych z kryzysem klimatycznym

Sezon Stworzenia rozpoczyna się w obliczu pilnych obaw związanych z kryzysem klimatycznym

Wraz z nadejściem września dla chrześcijan na całym świecie przypada ważne święto: Czas Stworzenia. To coroczne święto, rozpoczynające się 1 września i trwające do 4 października, zbiega się z Dniem Modlitwy o Stworzenie i kończy się w święto św. Franciszka z Asyżu. Tegoroczne hasło przewodnie „pokój ze stworzeniem” jest pięknie symbolizowane przez gołębicę niosącą gałązkę oliwną, co odzwierciedla wezwanie do harmonii między ludzkością a światem przyrody. Jednakże rozpoczynając ten sezon, przypominamy sobie o pilnej potrzebie, na którą zwrócił uwagę niedawny raport Światowej Organizacji Meteorologicznej. Wyniki wskazują na 80% prawdopodobieństwo, że co najmniej jeden z nadchodzących pięciu lat będzie cieplejszy niż rok 2024, przy czym zauważalne ocieplenie w regionie Arktyki przekroczy średnią światową. Dzięki tak alarmującym danym konsekwencje dla naszego środowiska stają się aż nazbyt jasne, gdy stawiamy czoła ekstremalnym zjawiskom pogodowym, takim jak fale upałów, intensywne opady deszczu, susze i podnoszący się poziom mórz.

Czas dla Stworzenia stanowi dla chrześcijan mocne przypomnienie, aby odnowili swoje zaangażowanie w zarządzanie środowiskiem. Nie chodzi tylko o modlitwę, ale także o działanie i wzywanie społeczności do podjęcia wymiernych kroków w kierunku ochrony Ziemi. W tym duchu udostępniono materiały, w tym poprawiony lekcjonarz trafnie zatytułowany „Czas dla stworzenia, święto ekumeniczne”. Ten pomocny przewodnik, opracowany przez księży biskupów, zawiera czytania, modlitwy, hymny i liturgie na wszystkie trzy lata liturgiczne, można go pobrać, aby pomóc kongregacjom w przestrzeganiu zasad. Ponadto Kościół episkopalny oferuje bogaty wachlarz zasobów poświęconych ekosprawiedliwości, w tym serię podcastów bezpośrednio poruszających kwestie klimatyczne, a także codzienne alerty modlitewne i nabożeństwa dla uczestników przez cały sezon.

Rola rzecznictwa

Wysiłki te odbijają się głęboko w szerszej dyskusji klimatycznej, która obejmuje różne wyznania religijne. Na przykład Kościół katolicki uznaje zmianę klimatu za istotny problem moralny, który stanowi bezpośrednie zagrożenie dla bezbronnych grup społecznych. Kościół wiąże swoją dbałość o środowisko ze swoimi naukami społecznymi, zachęcając wyznawców do postrzegania świata przyrody jako cennego daru Boga. Papież Franciszek szczególnie głośno wypowiadał się na temat tych obaw, wzywając do natychmiastowych wspólnych działań w swojej encyklice „Laudato Si” z 2015 r. Podkreślając wzajemne powiązania całego stworzenia, postrzega zmianę klimatu nie tylko jako kryzys środowiskowy, ale jako głębokie wyzwanie moralne. Perspektywę tę podzielają przywódcy kościelni, którzy aktywnie opowiadają się za polityką mającą na celu rozwiązanie problemu niepewnej równowagi na naszej planecie, zwłaszcza podczas kluczowych dyskusji międzynarodowych, takich jak negocjacje klimatyczne ONZ.

Aby zwiększyć swój wpływ, różne diecezje uruchamiają ekologiczne programy minimalizujące swój ślad węglowy, takie jak instalowanie paneli słonecznych i wdrażanie inicjatyw ochronnych. Edukacja również zajmuje czołowe miejsce w ich strategii, a wiele instytucji włącza naukę o środowisku do swoich programów nauczania, aby wspierać wśród uczniów większe zrozumienie kwestii klimatycznych i reagowanie na nie.

Mobilizowanie społeczności

Jednak angażowanie się w działanie nie ogranicza się do instytucji formalnych. Kościoły na całym świecie zachęcają swoje kongregacje do stosowania zrównoważonych praktyk w życiu codziennym. Ponadto partnerstwa z naukowcami i organizacjami ekologicznymi służą oprzeniu ich wysiłków na badaniach, jeszcze bardziej wzmacniając ich poparcie. Wzmocnienie pozycji młodszego pokolenia ma kluczowe znaczenie; wiele kościołów inicjuje programy mające na celu kultywowanie świadomych ekologicznie przywódców, którzy mogą popchnąć ruch do przodu. Zapewnienie możliwości opartej na wierze refleksji na temat skrzyżowania duchowości i natury zaprasza wierzących do głębszego połączenia ze Stwórcą i stworzeniem.

Wraz z rozpoczęciem Sezonu dla Stworzenia pojawia się niezaprzeczalne wezwanie do jedności wśród wspólnot wyznaniowych w walce ze zmianami klimatycznymi. Nie jest to już kwestia indywidualnego działania, ale raczej zbiorowego ruchu w kierunku kompleksowych rozwiązań. Nie zapominajmy o konsekwencjach ostatnich zmian politycznych, które zakłóciły finansowanie energii odnawialnej. Po zmianie polityki energetycznej prezydenta Trumpa, która faworyzowała produkcję paliw kopalnych i naiwnie utrudniała rozwój energetyki wiatrowej, znaleźliśmy się w kluczowym momencie, który aż prosi się o odnowienie zaangażowania. Wygaśnięcie ulgi podatkowej na energię słoneczną w budynkach mieszkalnych pod koniec 2025 r. tylko zwiększa pilność przejścia na praktyki zrównoważone.

Podsumowując, gdy wkraczamy w pory twórcze, niech będzie to czas refleksji, odnowy i zdecydowanego działania. Mając na uwadze niepokojące prognozy i pilną potrzebę interwencji, razem dysponujemy mocą, dzięki której możemy coś zmienić — nie tylko dla siebie, ale dla przyszłych pokoleń. Przypominamy, że wszędzie tam, gdzie znajdziesz coś wartościowego, zawsze jest coś do powiedzenia, aby zjednoczyć się i nakłonić do zmian.

Więcej informacji na temat Czasu Stworzenia można znaleźć na stronie Serwis informacyjny Episkopatu i przeglądaj zasoby z Jednoczenie działań klimatycznych i wysiłki szczegółowo opisane przez MAWEB.