Cztery rzadkie małże Margaritona odkryte w rzece Ebro w obliczu kryzysu wymierania

Cztery rzadkie małże Margaritona odkryte w rzece Ebro w obliczu kryzysu wymierania

Niedawne badania podwodne odkryły cztery żywe okazy krytycznie zagrożonej margaritony (Margaritifera aurcularia) w rzece Ebro w Aragonii, co stanowi istotne odkrycie dla działań ochronnych. Odkrycie to, udokumentowane przez wózki.es, stanowi ważny krok w zrozumieniu i ochronie tego gatunku, który w ostatnich latach doświadczył poważnego spadku populacji.

Podwodne badanie przeprowadzono pod auspicjami Ministerstwa Przemian Ekologicznych i Wyzwania Demograficznego, we współpracy z Tragsatec, rządem Aragonii i Hiszpańskim Towarzystwem Malakologicznym. Celem projektu jest zebranie kluczowych danych w celu wskazania obszarów kluczowych dla przetrwania i odnowy gatunku.

Wyzwania stojące przed Margaritifera Aurcularia

Pomimo odkrycia tych czterech nowych okazów margaritona wciąż balansuje na krawędzi i jest klasyfikowana jako krytycznie zagrożona nie tylko w Aragonii, ale w całej Europie. W ostatniej dekadzie odnotowano drastyczny spadek liczby ludności, a szacunki wskazują, że obecnie region zamieszkuje jedynie od 1000 do 1500 dorosłych, co znacznie różni się od szacowanej w przeszłości liczby ponad 6000 osobników. Istotnym czynnikiem tego spadku są problemy z jakością wody i wprowadzeniem inwazyjnego małża azjatyckiego (Corbicula spp.), który zagraża ich siedliskom.

Wysiłki mające na celu wzmocnienie populacji margaritony obejmują obiecujący program hodowli w niewoli w La Alfranca, w ramach którego z powodzeniem wyhodowano młode małże osiągające długość od 7 do 8 centymetrów i gotowe do rozmnażania. Te wysiłki hodowlane mają kluczowe znaczenie dla planu odbudowy, umożliwiając wypuszczenie tych małży z powrotem na wolność w celu wzmocnienia kurczących się naturalnych populacji.

Strategie badań i ochrony

Jak zauważył miteco.gob.es Margaritifera aurcularia stoi w obliczu bezpośrednich zagrożeń, które wymagają strategicznych środków ochronnych. Podkreślono, że plany zarządzania skupiające się na ochronie i odtwarzaniu siedlisk mają kluczowe znaczenie dla ich przetrwania. Badania przeprowadzone w latach 2014–2016 wykazały, że w niewoli wyhodowano ponad milion młodych osobników w celu ponownego wprowadzenia ich na wolność. Co ciekawe, 95% tych nieletnich zostało pomyślnie wypuszczonych na wolność.

Inicjatywy te podkreślają znaczenie zrozumienia cyklu życiowego gatunku i potrzeb środowiskowych. W badaniach szczegółowo opisano wskaźniki przeżycia w przypadku różnych metod leczenia, co przyczyniło się do opracowania skutecznych strategii hodowli i rehabilitacji.

Władze lokalne i działacze na rzecz ochrony przyrody mają nadzieję, że dzięki ciągłej współpracy między organami i organizacjami rządowymi, a także świadomości społecznej, może nastąpić rewitalizacja populacji margaritony w rzece Ebro. W końcu, jak mówią, potrzebna jest wioska – lub w tym przypadku społeczność oddana pielęgnowaniu i ochronie swojej wyjątkowej różnorodności biologicznej.